Vandaag leek een dag zoals alle anderen te worden toen een buur me een appje stuurde dat de stop er uit lag. No worries, ik kom wel even kijken. Hoewel het deze keer niet zo simpel was (aardlek ergens in huis traceren) werd het wel opgelost. Maar dat was nog niet zozeer blogwaardig, eigenlijk. Het gesprek met het bezoek ter plekke was dat wel, vond ik:
Tijdens een kopje koffie leerde ik haar kennen; een vriendelijke en voor haar leeftijd nog altijd aantrekkelijke blondine. Ze leek ontwikkeld en verstandig, zo op het eerste oog. We praten over van alles en soms stond ze op en liep door de mooie tuin. Terwijl ze van de hortensia’s er omheen overal bruine blaadjes plukte ging het gesprek door. Met liefde en overgave leek ze te willen zorgen voor de prachtige tuin.
- Je hebt groene vingers, merkte ik op
- Ik hou van de natuur, antwoordde ze liefdevol.
- Wij, mijn vrouw en ik, hebben helaas geen groene vingers, we zijn aangewezen op de tuinman. Ik mag er wel graag naar kijken.
- Het is alleen jammer dat we in ras tempo de natuur aan het kapot maken zijn.
- Hoe bedoel je?
- Tja, dat zie je zelf toch ook wel. De natuur om ons heen gaat kapot. Overal ligt afval. De oceanen zitten vol met plastic. Diersoorten sterven uit.
- Maar het gaat toch hartstikke goed met de natuur in Nederland. Het lijkt alleen maar groener te worden. Er komen alleen maar diersoorten bij in onze natuurgebieden.
- De temperatuur gaat omhoog, de ijskap smelt, ijsberen verdrinken, de zee stijgt naar gevaarlijke hoogtes.
- Toevallig heb ik daar gisteren nog een stukje over geschreven. Het blijkt dat de ijsmassa in Groenland de laatste 10 jaar alleen maar aanwast. En dat het slecht gaat met de ijsberen blijkt ook niet helemaal waar te zijn. De ijsberenpopulatie gaat juist omhoog.
- Er is op sommige plaatsen zelfs overlast van ijsberen.
- Hoezo overlast? Dat kan toch niet? Wij horen niet in het leefgebied van die ijsberen. Dat is hun gebied. De mens maakt alles kapot; deze hele planeet. We zijn met veel te veel.
- Geloof je de berichtgeving over Climate Change? Denk je echt dat de aarde verdoemd is door temperatuurstijging en CO2.
- Dat kun je zelf toch ook wel zien. Alles gaat naar de knoppen!
- Ik lees alleen maar berichten dat het wel meevalt. Dat de meeste doemberichten gebaseerd zijn op computermodellen die keer op keer niet uit blijken te komen.
- Och, een complotdenker. Tja, iedereen heeft recht op zijn eigen mening.
Het hoge woord was er uit: Complotdenker. Mijn bijdrage aan de conversatie was plotseling gereduceerd tot een “mening” van iemand die niet helemaal in orde is. Feitelijke argumenten worden niet meer gehoord. Klakkeloos overgenomen argumenten van politici en de MSM zijn de enige waarheid.
Maar het werd nog gekker: Ze opende haar handtas en er kwamen een paar apple-oortjes uit. Binnen luttele seconden had ze de oortjes in en keek ze op haar kleine schermpje in de hand. Ze keek me nog even aan en zei: “Sorry, ik hoor je niet meer. Ik heb oortjes in.“. Wat begon als een leuk gesprek was abrupt en onbeschoft geëindigd. Ze wilde het blijkbaar niet horen.
Thuisgekomen zit het nog in mijn hoofd en besluit ik een blog hierover te schrijven. Ik wil mijn feiten nog even op een rijtje zetten en zoek op ijsberenpopulatie. De eerste die voorbij komt is een artikel van National Geographic. Over een genetisch geïsoleerde ijsberenpopulatie die zich lijkt aan te passen aan gewijzigde omstandigheden. Leuk artikel! Vind de natuur zijn eigen weg?
Direct het tweede resultaat is een “factcheck”. Ze boren de boeken en wetenschappelijke stukken van Susan Crockford de grond in. Opvallend zijn de volgende woorden, rechtstreeks geknipt en geplakt uit dit “factcheck” bericht:
De beweringen over de ijsbeerpopulatie zijn afkomstig uit een rapport van de onafhankelijke klimaatorganisatie GWPF. De auteur, de Canadese wetenschapper Susan Crockford, wilde met het rapport voorgaande theorieën over de ijsberenpopulatie weerleggen. Na het rapport zag Crockford haar status als assistent-professor aan de universiteit van Victoria niet vernieuwd worden, al communiceert de universiteit niet over de reden van haar geweigerd statuut.
De zoveelste wetenschapper die door haar onderzoek, wat het narratief niet uitkomt, wordt ontslagen en de mond gesnoerd wordt. Dat is de wereld waar we in leven; de politiek bepaald en niet de wetenschap.
Ik denk na deze dag aan een citaat van Albert Einstein:
De wereld is een gevaarlijke plek om te leven,
niet vanwege de mensen die slecht zijn,
maar vanwege de mensen die er niets aan doen.
Albert Einstein, Nobelprijswinnaar
Terug naar deze mevrouw waar ik mee begon: Ze kon het niet beredeneren en daarom niet beargumenteren. Ze rijd haar autootje door heel Nederland, woont in een statig pand in Den Haag met gas en een bar slecht energielabel, at vis op haar brood en was alles behalve een milieu activist. Maar ze neemt het narratief klakkeloos over, verdedigd het en weigert te luisteren naar onderbouwde tegenargumenten. Ze wil het niet horen. Zelfs als je begint over de peperdure maatregelen van onze overheid die nauwelijks effect hebben haalt ze haar schouders op: “Wat doen je er aan?“.
Het zijn niet de politici of de elite die onze wereld kapot maken. Het zijn deze mensen die het overnemen, verdedigen, niet naar leven en geen tegenspraak dulden. Dat is wat het citaat van Albert Einstein betekent.
