De discussie over desinformatie of populair gezegd “nepnieuws” of “fake news” is in volle gang. Rechtszaken, debatten in de Tweede Kamer, klachten voor de Raad van de Journalistiek, etc, etc.
Een aantal keren is nu, vanuit overheid en Main Stream Media de definitie van “desinformatie” uitgesproken en dat baart mij ernstig zorgen. Volgens hen is desinformatie “informatie die niet in lijn is met die van de overheid”. Dat is nogal een stevig statement.
Onze overheid zet in op bestrijding van desinformatie. Dat is inmiddels algemeen bekend. Niet alleen worden alternatieve media geridiculiseerd maar vaak ook zelfs door de sterke arm der wet benaderd ( denk hierbij aan het politie bezoek aan Flavio Pasquino). Ook werd bijvoorbeeld Robert Jensen een tijdlang gevolg door een team van militairen aangestuurd door de MIVD. Onze overheid probeert dus actief om dit zogenaamde “nepnieuws” in te dammen.
Maar als je deze bij elkaar optelt begint het zeer zorgelijk te worden: onze overheid bestrijdt dus, onverdekt en openlijk, berichtgeving die niet in lijn is met de mening van diezelfde overheid. Dat is zo’n beetje de DEFINITIE van CENSUUR!
Ik vond de volgende flowchart en vind het de moeite waard deze hier te plaatsen:
Eigenlijk allemaal legitieme checks en aan te bevelen om deze op te volgen m.u.v. de laatste. De zogenaamde “fact-check-websites” hebben ook een agenda en worden sterk beïnvloed waardoor deze heel vaak totaal onbetrouwbaar worden.
Ik wil er echter nog een paar aan toe voegen:
Gebruik DuckDuckGo in plaats van Google. Inmiddels is algemeen bekend dat Google de zoekopdrachten manipuleert. Vaak om commerciële redenen maar ook actief om politieke en publieke opinie te beïnvloeden. Probeer het gewoon eens zelf uit: typ dezelfde zoekterm in Google en dan in DuckDuckGo in. Check de resultaten. Je zult verstelt staan.
Beperk je niet alleen tot Youtube maar onderzoek alternatieven. Ik weet dat Youtube verreweg de grootste is en dat de software op TV’s, telefoons en andere android apparaten lekker makkelijk is. Maar ook Youtube is van Google en dezelfde methodieken en zelfs censuur worden daar toegepast. Dit heeft al tot diverse rechtszaken geleid. Er zijn vele alternatieven zoals Bitchute, LBRY / Odysee en Rumble.
Probeer het belang te achterhalen van de auteur of de bron, zowel financieel als anders. Heel vaak hebben bronnen een belang of staan onder sterke invloed van belanghebbenden. Deze methode wordt fantastisch toegepast door bijvoorbeeld “Follow the Money“.
Zo kwam ik er achter dat bijvoorbeeld onze eigen RIVM grote bedragen ontvangt van de Bill & Melinda Gates Foundation. Hoewel Bill Gates zich graag voordoet als een belangeloze filantroop is inmiddels algemeen bekend dat hij heel veel geld geïnvesteerd heeft in de farmaceutische industrie. Hij geeft dat ook zelf toe in interviews. Hoe kun je de adviezen van deze man nog onafhankelijk noemen?
Ook bijvoorbeeld Ab Osterhaus en Marion Koopmans hebben financiële belangen in de farma.
Ik kan jullie met een gerust hart mededelen: Ik heb geen enkel financieel of ander belang bij mijn blogs. Het kost me zelfs best een flinke duit aangezien ik technisch volledig onafhankelijk ben van derden en er niemand, zonder gerechtelijk bevel, mijn bijdragen kan censureren.